Vraag is niet zozeer of er een ononderbroken fietspad op die plaats ligt, dan wel of je ononderbroken kunt fietsen. Een jaar of twee geleden besloot ik eens gebruik te maken van het fietspad op de oude spoorlijn 62 (nu gekend als de "Groene 62") om van bij me thuis naar Nieuwpoort te fietsen. Eerst naar Torhout, daar lijn 62 op om dan in Snaaskerke de spoorbedding te verlaten. Op de kaart zag er dat heel aantrekkelijk uit: een zo goed als rechte lijn. De praktijk bleek een ware marteling te zijn!Mysterio schreef:Daarvoor wil ik de spoorweg Mechelen-Gent continu gaan volgen langs de spoorlijn. Een rechtere lijn kan niet. Ik vraag me alleen af of de ganse spoorlijn ononderbroken fietspad naast zich heeft dat goed en snel bereidbaar is
Niet alleen had de provincie - verantwoordelijk voor uitbouw en onderhoud van dit fietspad - het illustere idee gehad grind op de voormalige spoorbedding te strooien in plaats van te kiezen voor comfortabel asfalt, maar ook stonden er om de haverklap hekkens en paaltjes met kettingen die niet veel ruimte lieten voor een velomobiel. Op die overgangen moest je trouwens steeds voorrang verlenen. Die lijn 62 betekent in de praktijk een voortdurend herhaalde beweging van vertragen, remmen, optrekken... Lichamelijk, maar ook psychologisch vrij vermoeiend. En dat grind dan... GRUWELIJK! Wie bedenkt nu toch zoiets? Geen fietsers in ieder geval. Als men het voorbeeld uit Wallonië had gevolgd waar men afgedankte lijnen opneemt in het RaVel-netwerk en die dan netjes asfalteert, kon de lijn 62 een heel comfortabele "fietssnelweg" worden. Neen, men koos ervoor de lijn vol te plaatsen met hinderlijke paaltjes en de bedding vol te strooien met bijzonder oncomfortabel grind...