Even een korte update tussendoor.
De Orca kwam eind december 2013 in huis. Die is er nog altijd en bevestigde zijn reputatie: op een paar kleinigheden na heeft die mij nooit in de steek gelaten. Dat is mijn voornaamste voertuig voor woon-werk-verkeer en daarvoor is die nog altijd oerdegelijk. Dat is telkens 'instappen en wegwezen'.
Vaak wordt gewaarschuwd voor ontploffende of brandende accu's en voor de beperkte levensduur (en dus hoge kostprijs) ervan, maar in dit geval gaat die accu al zo lang mee als de fiets en heeft die nog zeker 80% resterende capaciteit. Ik
vermoed dat de manier van ermee omgaan daar ook mee te maken heeft: de accu wordt op het werk in de namiddag opgeladen en is vol tegen het moment van vertrekken. Die blijft dus niet 100% geladen staan, maar wordt meteen gebruikt. Leegrijden is ook nog zo goed als nooit gebeurd en hij wordt binnen opgeslagen (huis in de garage of op kantoor naast mij). Wel is het BMS een aantal jaren geleden preventief vervangen bij Flevobike tijdens een nazicht: het vermoeden bestond dat het balanceren niet goed meer ging. Voor de rest: om en bij de 90.000 quasi probleemloze kilometers. De Rohloffnaaf spint nog zoals nieuw, net als de (Daum) motor. De lagers van de motoras zijn enkele jaren geleden vernieuwd voor de zekerheid, maar dat is het dan ook. Het enige dat wel versleten was, is de kettingspanner van het kettinkje dat de motor koppelt aan de Rohloffnaaf.
Sinds enkele jaren liggen vooraan Conti Urban Contacts (42-406) en dat zijn wat mij betreft ideale banden voor deze velomobiel: zo goed als lekvrij, redelijk snel, gaan lang mee en de grip in de bochten is ook ok.
De Thorax eTangens kwam er in 2017 bij, maar die dateert al van 2004. 'bombproof' en loodzwaar, full suspension met een klassieke veerpoot achteraan en elastomeervering vooraan.
Vanaf het begin werd het achterwiel vervangen door een exemplaar met een Bafang naafmotor (een trapasmotor kon niet zonder de trike te verminken) en voor de rest is er amper iets aan gedaan, behalve het frame van het zitje schuren en opnieuw lakken. Geen sportieve machine, maar oerdegelijk, zeer baanvast (mag ook met een spoorbreedte van 87 cm) en super comfortabel. For the record: ik liet me vertellen dat indertijd een nieuwe
Tangens meer kostte dan een WAW... Dat is een fiets voor uitstapjes, waarbij ook stukken onverhard geen probleem vormen, zo lang het pad breed genoeg is. Het enige is: het lijkt erop dat de motor niet echt efficiënt is. Het bereik is nogal beperkt.
En tenslotte (als we het bij ligfietsen houden) is er nog de Nazca Paseo.
Gekocht voor een prikje en kort daarna uitgerust met een Tongsheng TSDZ2b trapasmotor. Die speelt zowat in dezelfde klasse als de trike, maar dan met twee wielen. Geen sportfiets, maar een toermodel. Lekker comfortabel, vooral met het onderstuur, maar niet om snel bochtjes mee te pikken. Zeker niet met het gewicht van de motor helemaal vooraan en de accu helemaal achteraan (geen andere mogelijkheden): bij snelle bochten gaat die pendelen. SRAM DualDrive is leuk - jammer dat ze die niet mee maken - en met een geveerde carbon voorvork kan je uitpakken, als je dat wil.
Een nadeel dat ik bij deze ondervond: met een onderstuur heb je niet veel mogelijkheden om zaken zoals een gps, smartphone... te monteren. Dat vraagt enige creativiteit.
Uitbreiding: dit jaar werd de stokoude Garmin Oregon 450 vervangen door een Garmin Edge Explore 2. Uiteraard is dat een volslagen andere bevestiging, dus moest gezocht worden naar oplossingen. In de Orca kon dat met de meegeleverde basic houder, maar dat werkte niet voor de andere fietsen. Aangezien Garmin zijn accessoires blijkbaar van goud maakt, zocht ik alternatieven.
Op de eTangens werd het een
houder uit glasvezel met kunsthars.
Op de Paseo een mooi stukje gefreesd
aluminium met variabele hoek.
In de praktijk voldoen allebei de oplossingen.