't Aloude vooroordeel... Ik vind het altijd merkwaardig dat wie zegt dat ligfietsen niet of moeilijk zichtbaar zijn, ons wel altijd opmerken. 'n Anekdote die dat typeert: enige tijd geleden op een invalsweg in Brugge. Ik reed er ietwat naar het midden van het eerste rijvak.Skoebidoe schreef:Hijzelf is een fervent racefietser. Hij vond ligfietsen vooral gevaarlijk naar veiligheid (lees:zichtbaarheid)
Plotseling getoeter, ik kijk op en zie dat een grote vrachtwagen voor de witte streep van de rechterzijstraat nogal flink remt (op alle zijstraten moet voorrang verleend worden ten opzichte van het verkeer in de invalsweg). Ik zie de vrachtwagenbestuurder allerlei niet echt fraaie hand- en armbewegingen maken in mijn richting. "Pfff," denk ik, "slecht geslapen, zeker!" en ik doe alsof ik dat alles niet gezien heb. Wat later haalt hij me al toeterend in. Nauwelijks enkele meters verder slaat het licht op rood, waardoor ik hem inhaal en op de linkerrijstrook naast hem stop. 't Ruitje gaat open en hij roept me toe: "Jullie zijn gevaarlijk! Jullie zijn niet zichtbaar!!!" Waarop ik antwoord: "Hoezo? Niet zichtbaar? Blijkbaar heb je me wel gezien, want je stopte daar in de zijstraat." En daar ging het ruitje weer dicht...
Er zijn natuurlijk verkeerssituaties waar je als ligger wat minder zicht hebt dan wanneer je met een bukfiets rijdt. Op m'n woon-werktraject zit er een kruispunt temidden van een bosrijke omgeving. Door de dichte begroeiing, de lengte van de neus en de zitpositie in de velomobiel heb ik geen goed zicht op mogelijk verkeer dat van rechts komt. Ik moet er stoppen om me ervan te vergewissen. Met de trike heb ik dat probleem veel minder: net als bij een bukfiets wat vooroverbuigen en heb een veel beter zicht.
Algemeen gesproken wordt er, denk ik, vaak overdreven veel vooroordelen gespuid over die "mindere of slechte zichtbaarheid". Eerlijk gezegd heb ik algemeen gesproken een veel beter zicht op de weg en de andere weggebruikers dan met de bukker. Je overzicht is groter. En mijn ervaring leert dat gemotoriseerd verkeer ons heel snel opmerkt en een veel grotere gereserveerd ten opzichte van ons toont. Inhalen gebeurt heel wat voorzichtiger. Vroeger reed ik met de bukker naar het werk. Daarbij gebeurde het dat automobilisten rakelings langs me reden, maar sedert ik met trike/velomobiel hetzelfde traject afleg, stel ik vast dat heel velen me met een grote boog inhalen. Ook tegenliggers vertragen of stoppen, iets wat ik met de bukker nooit mocht ervaren.
Ondertussen is het toch al vijf jaar dat ik al liggend rondtoer en ondanks alle doemscenario's die me in het begin voor de voeten werden gegooid, heb ik eigenlijk nog geen enkele situatie meegemaakt waar mijn veiligheid echt in gevaar kwam. En moet je toch weten dat het grootste deel van m'n tienduizend kilometer op jaarbasis utilitair fietsverkeer is. Natuurlijk moet ieder z'n positie in het verkeer kennen en er overeenkomstig door handelen. Defensief rijden blijft de boodschap. En dus af en toe eens denken aan de geliefden thuis, dàt helpt ook om geen zotte dingen te doen!