deel 2
... reeds 45 liggers stonden te popelen om te vertrekken. Ik maande iedereen nog eens tot stilte aan en hield vertrekkers nog een beetje aan. ik wilde nog even een woordje placeren, de nodige mensen die deel hadden in de organizatie en vooral ook Wim Willems voor het ontstaan en bestaan van het forum te bedanken. Ook mocht ik een klein kadooke overhandigen aan onze webmaster waar we met een aantal mensen voor hadden samengelegd. Onderwijl waren nog een vijftal liggers zich aan het bijvoegen en haastig aan het klaarmaken voor de tochten, toen kon ik de ongeduldigen niet langer meer tegenhouden.
We hadden verschillende wegbeschrijvingen uitgedeeld dus iedereen kon desgewenst op eigen tempo de weg vinden, Eerst vertrokken de fietsers voor de 100 km, daarna de liggers voor de 50 km, ik had nog even wat werk en vertrok dan ook samen met Patrick Goethals voor de 100 km. de verdeling over de tochten was ongeveer fifty-fifty.
er was wat tijd tussen ons vertrek en dat van de laatste groep en daar de eerste vijftien km van beide tochten gelijk liepen hoopten we de 50km-rijders nog in te halen, blijkbaar moeten zij ergens verkeerd gereden zijn in het begin waardoor we ze inhaalden zonder ze te zien, dan op naar de andere groep, die hebben we die dag pas terug gezien op de camping. Wel zagen we na een dikke 15 km Mattias en Dirk voor ons rijden, hebben ze in een lekker afdaling ingehaald en weer laten bijkomen, om dan samen verder te trekken, onderweg wel nog even bellen naar brecht of peter om uit te horen waar zij uitging, jup de 50 km was een beetje verlengd door een ommetje.
hierdoor was ik ook mijn gezelschap kwijtgeraakt, waardoor ik eventje alleen moest fietsen, en ja hoor, ook ik had het aan mijn been, op een bepaald ogenblik had ik de beschrijving niet zo geod gelezen waardoor ik een paar kilometer verkeerd reed, een telefoontje van mattias zette me weer op het goede spoor en naar een vijftal minuten was ik er weer, zij hadden intussen bakker geplunderd en beetje rust genoten, ik heb hen dan ook maar nog even laten wachten zodat ook ik een boterhammeke kon eten.
we zijn samen verder gereden hier en daar wat twijfel maar de weg was redelijk goed verlopen, op onze laatste stop belt brecht om te zeggen dat ze mss zullen komen supporteren op de muur als ze tijdig klaar zijn met eten, maar hebben ze niet meer gezien. dan hebben we maar met zijn vieren de muur overwonnen he, of de andere drie er al fietsend op raakten weet ik nu niet meer, ik was er op rustig tempo, hoog toerental en veel adem vandoorgegaan en stond boven te wachten, maar er kwam niemand, slik, wat ik dat nou, dan zie ik Patrick boven aan het kapelleke en denk ik, lap, moet ik nog een stukje, dan maar nog eens naar helegans boven gefietst rustje genomen en konden we de terugweg nemen, ik wilde weer eens leutig doen en nam de trap, toch maar stapvoets gedaan, en vering nogal gemassacreerd. op de terugweg alleen maar naar beneden vliegen. remmenlos en nieks in de weg laten staan,
jaja ward, je bent niet de enige die wel eens gevaarlijk doet, als ik op de hurri zit, zet ik mijn verstand ook wel eens op nul, zou ik beter niet doen, wilde vrachtwagentje inhalen aan vijftig per uur en op het moment ik er voorbijga komt een auto uit de andere richting, die zullen helaas ook wel zijn geschrokken door mijn ontverantwoord maneuver. mijn excuses hiervoor (moesten ze het lezen). die zullen aan het denken gaan (" die lage fietsen zie je toch niet aankomen he, zo gevaarlijk")
de camping opgevlogen en tot rust komen, fietsen is de beste remedie tegen te stress, zeg maar wat je wilt. alle andere liggers waren onderwijl al terug, sommigen hadden reeds spaghetti gegeten, anderen waren nog bezig, ik ging wel wat tijd zoeken nadat ik de laatste financiele zaken had geregeld, is er niet meer van gekomen. Dries en Inge waren tijdens de tochten ook aangekomen op de camping met de tandem, en waren toch deels verrast over de opkomst, ik ook trouwens, had wel de inschrijvingen gezien, maar zoveel liggers bijeen zien van belgische afkomst en een paar liggers uit de buurlanden is meer dan ik kon verwachten.
in de loop van de avond kwam met tot de conclusie dat we geen bier meer hadden, dus besloot jan even de auto te nemen om nachtwinkel te zoeken, voor mij was het de gelegenheid om de drank van voorheen eens af te rekenen en de kas eens te tellen, we hadden voldoende, dus we konden ook wel een klein efforke doen naar de deelnemers toe. Jan bracht nog 48 pintjes en die mochten de liggers gratis consumeren.
tot in de late uurtjes werd er gepraat met een groepje van tegen de twintig mensen terwijl tien anderen op flevocursus waren aan de ingang van de camping, ik denk dat ik daar wel een verslag je van krijg van een van de cursisten. de pintjes zijn op een na allemaal uitgedronken voor iedereen zijn bedstee had opgezocht,
Zondagmorgen, van acht uur voort zie je hier en daar de mensen wakker worden, zich gaan opfrissen, douchen, boterhammeke eten, stevig ontbijten. sommige maken zich reeds klaar voor vertrek naar huis. Yves Bertin was de avond voorheen na herstelling aan zijn klikpedalen naar de jeugdherberg gereden en deze morgen had ie naar alle waarschijnlijkheid de reis naar huis ingezet, nog 300 km te gaan.
hier en daar werd al wat afscheid genomen, dankjewels in onze richting gegeven, velen speculeerden al over het volgende treffen. met een select groepje van een kleine vijftien liggers bleven we over om het zondag-tochtje te rijden. net voor het vertrek kwam daar een leuke fotograafe langs van het nieuwsblad die ons nog even liet pozeren. hierna konden we de laatste toch aanvatten in de brandende zon.
Op rustig tempe reden we deze keer de weg naast de dender op in tegengestelde richting als de dag voordien. de tocht liep langs licht hellend landschap hier en daar toch een lekker klimmetje. maar die waren er nodig als we straks de bosberg wilden temmen. ongeveer helfweg hebben we een korte puze ingelast om iets te drinken, banaan te eten en op kracht te komen.
... ff stukje fruit eten en vingers laten rusten, want die worden er ook moe van, straks werk ik dit hier af
en dan naar de bosberg op natuurlijk, de voorbereidende klimmetjes verliepen niet van een leien dakje, ik had soms het gevoel van niet meer vooruit te branden, maar heb ik wel meer als ik onder de twintig kom op een laag toerental. als de bosberg daar dan eindelijk was kan ik naar het kleinste verzet gaan om op het randje van einde adem zoveel mogelijk toeren te halen , waardoor ik langzaam maar zeker de klim vervolgde in het begin aan zeven per uur, rond de helft mocht ik ietsje sneller tegen een dikke 9 om nog iets verder greet die ook een ferm prestatie neerzette in te halen, en natuurlijk ook doe bukker die het al voor bekeken hield en zich waarschijnlijk doodschaamde te moeten onderdoen voor die dertien liggers.
Boven aangekomen moest ik toch wel even op adem komen, ik was niet alleen, denk ik.
als iedereen er was hebben we ons op een terras genesteld, pak koeken uitgedeeld en de overige bananen genuttigd. daarnaast natuurlijk de wat frisdrank zoals ice tea, fruitsap, leffe, en duvel geconsumeerd. dan zijn we met een lekker afdaling en een paar prutklimmetjes teruggetjeezt naar camping om nog wat verder te praten over het voorbije weekend, de toekomst en de schade die de zon had aangebracht, nogal laat kwam ik op het idee aan de resterende aanwezigen een mattetaartje te trakteren. een voor een druppelden de laatsten naar huis, peter en jan bleven nog een nachtje dus ik kon niet wachten tot de laatst
en heb dan ook een punt gezet achter een meer dan succesvol weekend dat zeker voor herhaling vatbaar is.
ik geef me bij deze ook weer als vrijwillige helper op voor volgend jaar
naast de ecotrip natuurlijk.
) en dan beslissen of dat echt iets voor mij is.
)