HPV Ligfietsers

Ik fiets de laatste tijd tussen de 4-5 keer per week +-100km woonwerk + in het weekend nog 1 of andere training. Tijdens mijn woonwerk heb ik er meestal geen last van maar na een training gaat mijn hartslag dikwijls uren later nog de hoogte in bij lichte inspanning. Het komt niet over als je staat te puffen van een trap als je veel sport.

Overtraining is het niet gezien mijn ochtendhartslag nog laag is.
Zijn er slimme trukjes om sneller te recupereren? Slapen, eten enz doe ik wel +- zoals het hoort, ook vitamines enz zitten wel goed, wat zie ik over het hoofd?

Of hebben meer mensen het fenomeen?

Yep, ik kan zonder probleem naar antwerpen fietsen maar als ik dan 3 verdiepen de trap op moet sta ik ook te hijgen... Logischerwijze zou je veronderstellen dat je dan andere spieren gebruikt maar ik denk dat deze grotendeels overeenkomen en waarom klopt je hart dan sneller?

Vital - vind het ook zeeer merkwaardig...

Ik heb ook al eens zitten denken dat het met de ligfietshouding te maken zou kunnen hebben, maar een zeeer getrainde bukkende virend van mij heeft hetzelfde fenomeen. Hij zegt ook dat hoe beter hij traint hoe meer last hij ervan heeft. Tijdje geleden waren we samen op wandel en even later vroeg hij mij of ik wat trager kon stappen, hij kon het niet bijhouden. Dat was voor mij rustig door Leuven wandelen.

J-offers

Ik denk dat je die vraag best 's aan een sportdokter of zo voorlegt.

ik ken het fenomeen ook, ik kan gerust een heel eind fietsen, intussen heb ik daar geen zocht meer op
maar trappen, en ik doe er elke dag, zijn nog steeds niet aan mij besteed.

Heel herkenbaar: de 23km tot bij mijn werk fietsen gaan probleemloos maar dan bij aankomst de twee verdiepingen trappen omhoog . Ik lijk dan net wel een oud versleten ventje terwijl mijn vaak oudere en in mindere conditie zijnde collega's er schijnbaar geen last van hebben .

Evert schreef:Heel herkenbaar: de 23km tot bij mijn werk fietsen gaan probleemloos maar dan bij aankomst de twee verdiepingen trappen omhoog . Ik lijk dan net wel een oud versleten ventje terwijl mijn vaak oudere en in mindere conditie zijnde collega's er schijnbaar geen last van hebben .

Maar bij mij is dat het gevolg van 'zware benen'. Tegenwoordig eet ik 2 boterhammen met choco als ik toegekomen ben. Dat helpt een beetje (en ik ben ook minder moe gedurende de dag)

Dat is volgens mij niet het probleem dat Jonathan en Vital bedoelen, want het heeft niets met harslag te maken (bij mij toch niet).

Wouter, ik zou gewoon de lift nemen in jou geval

slangetje schreef: Wouter, ik zou gewoon de lift nemen in jou geval

'k Denk dat hij die niet betrouwt

probleem is dat als ge een lift plaatst, ge die nog niet kunt nemen

Antwoord van de arts: na zo'n inspanning zijn al je glycogeenreserves in je spieren uitgeput en moet je het dus hebben van de glucose/lipiden in het bloed. In mensentaal kun je het vergelijken met: je hebt je volledige downloadvolume opgebruikt en je wordt teruggeschakeld naar 56k (telefoonlijnsnelheid). Vandaar dat het zo belangrijk is om de uren vóór zo'n inspanning veel trage koolhydraten (spaghetti!) in te nemen om je glycogeenreserves op te bouwen en tijdens een training diep genoeg te gaan om je nood aan grotere reserves aan te scherpen...

skywise schreef:Antwoord van de arts: na zo'n inspanning zijn al je glycogeenreserves in je spieren uitgeput en moet je het dus hebben van de glucose/lipiden in het bloed. In mensentaal kun je het vergelijken met: je hebt je volledige downloadvolume opgebruikt en je wordt teruggeschakeld naar 56k (telefoonlijnsnelheid). Vandaar dat het zo belangrijk is om de uren vóór zo'n inspanning veel trage koolhydraten (spaghetti!) in te nemen om je glycogeenreserves op te bouwen en tijdens een training diep genoeg te gaan

Helemaal mee

skywise schreef:om je nood aan grotere reserves aan te scherpen...

En nu niet meer! kan je dat even uitleggen meneer dokteur?

Bedankt!

Om iets dieper in te gaan op de werking van de spieren:

Glycogeen kan je zien als de brandstof voor de spieren. deze wordt in beperkte mate opgeslagen in de spieren en lever.
Gelukkig wordt het glycogeen gehalte snel omgezet door het omzetten van koolhydraten. Vet kan ook worden opgezet naar glycogeen maar dit gebeurd 3x maal trager en daarom kan je maar 50% van je kracht meer leveren. Het is dus belangrijk om je koolhydraten niveau op pijl te houden en met een grote voorraad te vertrekken.
Als je vet wilt verliezen moet je net vertrekken met een laag koolhydraten niveau en met een lage hartslag trainen
60% van je maximale hartslag (=220-leeftijd)

Terug naar de koolhydraten
Pasta, Brood met zoet beleg, gekookte aardappelen, magere aardappelpuree, pannenkoeken en rijstgerechten zijn koolhydraatrijk en vetarm.

Het is logisch dat als je je glycogeen voorraad regelmatig uitput deze groter zal worden. Dit dient wel op de juiste manier te gebeuren, gevolgd door de juiste voeding.
Je regelmatig volledig op rijden zal eerder een negatief effect hebben op je prestaties

jonathan schreef:

skywise schreef:om je nood aan grotere reserves aan te scherpen...

kan je dat even uitleggen meneer dokteur?

Bedankt!

Voor zover Bicky je vraag nog niet heeft beantwoord kan ik het ook nogeens met een voorbeeld in mensentaal uitleggen: als je een NiCd batterij nooit helemaal leeg laat lopen zal ze minder presteren (het geheugenfenomeen, weet je wel), maar als je ze tot op de laatstse millivolt gaat leegzuigen gaat ze kapot. Het gaat er dus om het juiste evenwicht te vinden: net volledig leeg en dan volledig terug laten opladen. Dus je niet in het ziekenhuis fietsen (ongetraind Brest-Parijs-Brest proberen b.v.) maar ook niet trainen met 10km-tochtjes en ervoor zorgen dat je voldoende en koolhydraten(zie opsomming Bicky)-rijk eet vóór en na de inspanning + voldoende rust (zodat de koolhydraten kunnen opgenomen en in de spieren opgeslagen worden).

mijn 10km woon werk ga ik dus nooit een groot coureur worden ...

crash-quest-dummy schreef:mijn 10km woon werk ga ik dus nooit een groot coureur worden ...

Omrijden, doe ik ook